Arena-analyse (werkvorm)

Doel en situering
De opstartfase van een nieuw samenwerkingsverband is een spannende periode. Wie zullen we bij ons idee of thema betrekken en wie niet? Wie spreken we aan, waar gooien we een visje uit, … ? Er zijn geen vaste regels: het is een proces van afweging. Een hulpmiddel hierbij is de arena-analyse.

Werkwijze en verloop
Partners worden betrokken omdat ze beschikken over machts- en hulpbronnen die van betekenis zijn voor het thema of het issue van de samenwerking. Daarbij moet je je afvragen:

• hoe belangrijk is deze organisatie (met zijn specifieke hulpbron) voor het thema van de samenwerking
• is deze partner vervangbaar door een andere (gelijkaardige) organisatie? M.a.w. zijn er andere organisaties die dezelfde hulpbron kunnen inbrengen
• in welke mate ben ik afhankelijk van deze organisatie om de samenwerking te starten en vooruitgang te boeken rond het thema. De mate van afhankelijkheid is een combinatie van de 2 vorige categorieën:

Met deze vragen in het achterhoofd kun je een rangorde opmaken van de mogelijke betrokken partijen, gaande van (4) kernactoren, (3) complementaire actoren, (2) contextactoren en (1) niet-relevante actoren. Je kunt natuurlijk ook je eigen termen gebruiken, bv. bevoorrechte partners, uitvoerende partners, … afhankelijk van jouw situatie.

Onderstaand schema kun je gebruiken voor deze arena-analyse:

Meer lezen
L'Enfant, R. (2009), De knepen en knopen van netwerking. In: Bultynck, M. (red.), 360° participatie (pp.71-84). Brussel: Demos.

Zie ook: organisatie & coördinatie: centrum en periferie (interne link …) + ambitie en belangen: sterktes en hulpbronnen (interne link …)