Favoriete gedichten

Vorige week vroegen we naar jullie favoriete gedicht. Meer dan 150 van jullie namen - soms uitgebreid - de tijd om ons te verblijden met een schat aan prachtige gedichten.

Bijna twee jaar na zijn overlijden blijft Stijn De Paepe de gemoederen beroeren. Meermaals wordt hij vernoemd met een variatie aan gedichten. Het gedicht waarmee deze blogpost begint, is duidelijk een favoriet net als zijn gedicht ‘Leerkracht’.

Een tweede, voorwaar nog populairdere, dichter is Paul Van Ostaijen. Of het nu Boem Paukeslag, Berceuse, Melopee of Boere-charleston is, stuk voor stuk worden ze gewaardeerd door onze respondenten. Andere gevestigde dichters in ons taalgebied ontbreken niet op het appel: Herman De Coninck met November of Vijfjarenplan, Joke Van Leeuwen met Heppie of Lijmen, Siberië of Brug of Eerste lezers van Bart Moeyaert, of eenvoudigweg alles van Leonard Nolens. Om nog maar te zwijgen over Jotie T’Hooft, Annie M.G. Schmidt, Toon Hermans, Gerard Reve of Edward van de Vendel.

Een stap terug in de tijd zetten we met Guido Gezelle. Zijn ‘Het Schrijverke’ kan door generaties leerlingen gedeclameerd worden. Grofweg uit dezelfde periode komt Giacomo Leopardi en zijn ‘Canto notturno di un pastore errante dell’Asia’. Die befaamde laars biedt ook inspiratie voor een historische legende. Een respondent draagt Bucolica van Vergilius een warm hart toe en dan vooral de eerste Ecloga.

Gedichten in vreemde talen zijn onze respondenten niet vreemd. Heel wat Engelstalige klassiekers passeren de revue. Shakespeare met ‘Sonnet 18’ (Shall I compare thee to a summer’s night?), W.B. Yeats met ‘He wishes for the Cloths of Heaven’ en Dylan Thomas met ‘Do not go gentle into that good night’. Het zijn niet louter mannen die ons vereren. Ook Emily Dickinson en ‘Hope is a thing with feathers’, Mary Elizabeth Frye (‘Do not stand at my grave and weep’) en Carol Ann Duffy met ‘Valentine’ behoren tot de favoriete dichteressen. ‘The hill we climb’ van Amanda Gorman dat weerklonk tijdens de inauguratie van Biden is recenter gecreëerd.

Naast het Engels verrijkt ook de taal van Molière ons gedichtenarsenaal. ‘Il pleut’ van Jacques Prévert of ‘Demain, dès l’aube’ van Victor Hugo prikkelen en we sluiten onze internationale trip af met ‘Ithaka’ van Konstantinos Kavafis.

Een eervolle vermelding is er voor het gedicht van een leerling van een respondent:

Thuis is niet enkel een fysieke locatie,
Maar een gevoel, een onzichtbare vibratie.
Een plek waar de ziel vrede vindt,
Thuis, waar liefde het hart bemint.

In Vaneigens, de legendarische afsluiter van Man Bijt Hond, sprak de jonge Arne Focketyn ooit de markante dichtregels: “Bloemen scheiden het gras in de tuin. Pipi is geel en kaka is bruin”. Blijkbaar bleven deze regels ook plakken in de gedachten van een respondent.

Tijdens de krokusvakantie zetten we de favoriete gedichten van onze respondenten in de kijker op onze social media omdat ze voor een baken van schoonheid kunnen zorgen in de hectiek van elke dag.

Marc groet 's morgens de dingen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn

(P. Van Ostaijen)