BLOG Meer dan alleen kilometers ...
In september vroegen we meer dan 1100 onderwijsprofessionals of ze ooit van school veranderden omwille van een geografische reden. Bijna één op vier gaf aan dat ze dat al eens deden of overwegen het in de toekomst te doen.
Zo’n tweehonderd respondenten deelden hun motieven voor de overstap. Hun antwoorden tonen aan dat het niet enkel om kilometers gaat, maar om een afweging van tijd, vervoersmiddelen, kosten en schoolcultuur. Hieronder enkele inzichten ...
Tijd winnen
De voornaamste drijfveer om van school te veranderen is de tijd die dagelijks verloren gaat aan verplaatsingen. Een verhuis kan ervoor zorgen dat de vertrouwde school plots een uur of meer reizen betekent. Velen willen meer tijd vrijmaken voor hun gezin. Ook de files en de lange pendeltijd met het openbaar vervoer wegen zwaar door. Zelfs het dagelijks zoeken naar een parkeerplaats bij de school wordt genoemd als een frustratie die mee de schoolkeuze beïnvloedt.
Mijn school was 60 km van huis. Ik reed ‘s ochtends een uur heen en ‘s middags een uur terug. In combinatie met mijn gezin was dat niet meer haalbaar. Nu werk ik - na 8 jaar lang pendelen - op 15 minuten van huis. Wat een verademing!
Vervoersmiddel
Niet alleen de duur, maar ook de manier van reizen speelt een rol in de keuzes die worden gemaakt. Veel onderwijsprofessionals kiezen bewust voor een school die ze met de fiets kunnen bereiken. Het contrast tussen dagelijks uren in de auto of trein en de vrijheid van een korte fietstocht naar het werk is groot. Enkele respondenten die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer noemen slechte aansluitingen en vertragingen als een bron van stress, en dus een reden om de overstap naar een andere school te maken.
Vroeger nam ik trein en metro en deed ik er 1,5 uur over. Nu 20 minuutjes met de fiets. Zalig! Ik zou nooit nog willen pendelen.
Kosten
Daarnaast speelt het financiële plaatje mee. Het ontbreken van een vergoeding voor woon-werkverkeer en de hoge parkeerkosten deden respondenten uitkijken naar een school dichter bij huis.
[…] en omdat er geen vergoeding is voor woon-werkverkeer met de auto. Elke dag 100 km rijden kost op termijn heel veel geld aan brandstof en aankoop. Nu fiets ik naar het werk.
Schoolcultuur en omgeving
Niet alle keuzes draaien om dichter bij huis willen zijn. Voor een aantal respondenten was een verschil in schoolvisie of onvrede over het beleid en het team de doorslaggevende factor om van school te veranderen. Daarnaast speelt de fysieke omgeving van de school mee: sommigen verlangden naar een groenere werkplek of wilden weg uit de drukte van de stad.
Ik gaf een jaartje les in een school waar ik gemakkelijk met de fiets naartoe kon. Maar de afstand woog uiteindelijk niet op tegen het beleid van mijn school en het korps.
Twijfel of spijt
Deels dichter bij huis kunnen werken. Na 2 jaar dan toch teruggekeerd. Afstand is niet alles.
Toch blijkt uit de antwoorden dat een overstap niet altijd louter voordelen oplevert. Enkele respondenten gaven aan spijt te hebben of zelfs te zijn teruggekeerd naar hun vorige school. Dichter bij huis werken kan tijd en energie besparen, maar werkplezier, verbondenheid met collega’s en de cultuur van een school blijken minstens zo belangrijk.
Ik werkte in Gent en verhuisde naar het appartement van mijn lief in Leuven. Pendelen is te ver. Ik ben er nog steeds vastbenoemd en ik vind het nog steeds jammer.
Kortom: een persoonlijke afweging
Geografie speelt dus duidelijk een belangrijke rol in loopbaanbeslissingen van onderwijsprofessionals, maar het gaat zelden alleen om kilometers. Uiteindelijk draait het om een persoonlijke afweging: waar voel je je goed, waar vind je energie en welke plek zorgt ervoor dat je je job met plezier blijft doen? Voor de ene weegt meer tijd voor het gezin of minder stress door files en het openbaar vervoer zwaarder door. Voor de andere maakt de verbondenheid met een hecht team of een schoolcultuur waarin je je thuis voelt het dagelijks reizen de moeite waard.